Žiri Nišvil muvi samita proglasio najbolje filmove

Foto: Nišville / Zoran Ćirić

Nagradu za najbolji dokumentarni film na Nišvil muvi samtu, dobilo je ostvarenje "Stalking Černobil: posle apokalipse".

Reč je o filmu koji istražuje "podzemnu", ili bolje reći andergraund kulturu takozvane "černobilske zone zabrane", a koju su, pre aktuelnog rata, znatiželjni turisti-planinari, tzv. "stalkeri", pretvorila u bizarnu turističku atrakciju. Rediteljka Lara Li svedenim naturalizmom više analizira nego što pokazuje pomenuti pomahnitali društveni fenomen - studiozno i odmereno, čak u jednom trenutku i potresno, što sve filmu daje karakter prigušenog ali posve zastrašujućeg distopijskog "horora".

Preporučujemo

Nagrada za najbolji igrani film pripala je sirijskom filmu "Komšije". Reditelj Mao Khalil neorealistočki prati sudbinu šestogodišnjeg kurdskog dečaka čije je odrastanje na sirijsko-turskoj granici ranih 80-ih, zarobljeno svakodnevnim nacionalističkim ispadima. Sa finim smislom za humor i satiru, film govori o detinjstvu, koje, između diktature i mračne drame, poprima i svoje svetle momente. Pri tom reditelj postavlja mnoga aktuelno pitanje, pored ostalog, i - Koliko je prijateljstvo, ljubav i solidarnosti moguća u današnjim smutnim vremenima rata, represije i despotizma?

Najbolji eksperimentalni film je "Plastik Tonez" jedna od "epizoda" višedelnog projekta, ili kako sami autori ističu "hiperfokusiranog eksperimentalnog istraživanja zvuka, slike i teksta" kako bi se jednom zauvek "dekodirala moć pamćenja" koje oslobađaju različite vrste popularne muzike. Umetnik Džastin Vigan u saradnji sa dizajnerom Džejmsom Oklesfordom šire značaj (s)likovnog predstavljalja - na proces registrovanja same strukture filma. Jer upravo ovaj proces može osloboditi film predstavljanja bilo čega osim sebe samog tako da ovaj zanimljiv eksperiment poimamo i kao prilog širenju značenja medija - kao vrste otvorene audio-vizuelne "neznačanjske sintakse".

Nagrada najboljem izvođaču muzike u filmu pripala je kantautoru i bandoneonisti, jednom od reditelja filma "Son tango" - Leonelu Fernandu Kapitanu - čije dva songa čine osnovu ovog dokumentarnog ostvarenja a koji je realizovao zajedno sa Huanom Pablom Tabitom. Film je jedna vrsta muzičkog road-muvija, uvid u današnje kubansko društvo iz perspektive dvojice umetnika koji otrkivaju suštinu umetnosti - son tanga.

Filmski odmereno, faktografski jasno miksuju latinoameričku prirodu tanga sa tzv. kubanskim sonom, u stalno isprepletenom kreativnom dijalogu u kojem, oba žanra, prepliću svoje suštine, ritmove i melanholije.

Žiri Nišvil muvi samita ove godine je bio u sastavu: Ivo Antov, filmski autor i producent iz Skoplja (Severna Makedonija), predsednik, Gustavo Firmenič, tenor-saksofonista, klarinetista i kompozitor iz Buenos Ajresa (Argentina) i Branislav Miltojević, filmski kritičar iz Niša (Srbija).

(Telegraf.rs)