Veliki gubitak za srpsku filologiju: Odlazak profesora Radoja Simića

Printskrin: Youtube/Medijski centar FILUM

Profesor doktor Radoje Simić, dugogodišnji profesor Кatedre za srpski jezik Filološkog fakulteta u Beogradu, preminuo je u utorak 18. februara. U srpskoj filologiji i lingvistici zauzimao je značajno mesto. Povezivao je sve oblasti srbistike i, mada je svoj radni vek prvenstveno proveo u Beogradu, bio je i jedan od utemeljivača studija srpskog jezika u Kragujevcu.

Profesor Simić rođen je 1938. godine u Velikim Pčelicama, u Levču. Visoko obrazovanje stekao na Filološkom fakultetu, gde je diplomirao 1963. godine.

Preporučujemo

Filološki fakultet u Beogradu Printskrin: Google maps

- U kontinuitetu, od 1966. godine do penzionisanja, dakle pune 54 godine, radio je na Filološkom fakultetu u Beogradu na Katedri za srpski jezik. Predavao je nekoliko naučnih disciplina i prošao je sva naučna zvanja - od asistenta do redovnog profesora. Držao je različite kurseve iz nekadašnjeg srpsko-hrvatskog, a danas srpskog jezika, od fonologije do sintakse, predavao je i dijalektologiju, i akcentologiju i stilistiku - kaže za Telegraf.rs prof. dr Veljko Brborić.

Njegova doktorska disertacija nosila je naziv "Levački govori", u kome su opisani govori njegovog rodnog Levča i okoline na najbolji mogući način.

- Pored nastave, koja je bila njegovo primarno zanimanje, izveo je mnoge magistre, bio mentor za brojne doktorske disertacije. Pisao je i užbenike za školu u jednom periodu, sa svojom bivšom suprugom, pokojnom Ljubicom Simić, koja je bila odličan simultani prevodilac i lektor na Filološkom fakultetu, dodaje prof. Brborić.

- Pored beogradske katedre, radio je i na nekoliko fakulteta u bivšim republikama Jugoslavije. Od osnivanja je radio na Filozofskom fakultetu u Nikšiću, potom na Filozofskom fakultetu u Srpskom Sarajevu, tj. Palama,  na Filoliško-umetničkom fakultetu u Kragujevcu, kao i u Nišu. Bio je gostujući profesor na Humboltovom univerzitetu u Berlinu i drugim univerzitetima u Nemačkoj. Veoma dobro je govorio nemački, njegova prva supruga je bila Nemica. U Nemačkoj je ponekad radio kao lektor, a ponekad kao gostujući predavač. Držao je predavanja i na različitim fakultetima u okruženju - kazao je on.

Profesor Radoje Simić je učestvovao na velikom broju naučnih skupova, domaćih i stranih, a predano je radio na objašnjavanju Vukovog života i rada.

- Od 1964. godine, kada je obeležena 100-godišnjica Vukove smrti, pa sve do smrti, učestvovao je na brojnim kongresima slavista, međunarodnim i domaćim. Bio je aktivan i u slavističkom pokretu, radio kao urednik i član brojnih redakcija. Radoje Simić je dvadesetak godina bio glavni i odgovorni urednik časopisa "Srpski jezik", koji se danas smatra najreferentnijim u ovom polju.

Na inicijativu profesora Simića Filološki fakultet je pre tri godine organizovao naučni skup o delu Dobrice Ćosića. Tada je objavljen i vrlo pristojan zbornik radova o Dobrici Ćosiću. To je bio prvi naučni skup posle smrti autora "Korena" koji je osvetlio književni rad ovog pisca.

Profesor Radoje Simić Printskrin: Youtube/Medijski centar FILUM

- Mnoge generacije studenata po celoj Srbiji upamtile su ga kao profesora koji je ceo svoj radni vek proveo na Katedri za srpski jezik. Veliki broj njegovih mlađih saradnika danas se nalazi u svim lingvističkim centrima gde se predaje srbistika. Ovo je veliki gubitak za srpsku filologiju, za srpsku nauku o jeziku, ali to jeste i prirodan proces.

Na pitanje kako je profesor Simić video trenutno stanje srpskog jezika, sagovornik Telegraf.rs objašnjava daje on bio istinski vukovac.

- Zagovarao je autentične Vukove ideje. Bio je i prilično tolerantan, ali dosledan stavu da srpski jezik treba da se razvija u Vukovom duhu, na njegovim osnovama i načelima. Verovao je da naš jezik treba da bude otvoren prema spoljnim uticajima, ali da se, u svakom slučaju, na jedan dobar način neguje, čuva i u obrazovnom, i u načunom smislu. Kao što je pisao u svojim knjigama, smatrao je da treba negovati autentičan srpski jezik, što znači da on može da bude otvoren prema stranim uticajima, ali da ta otvorenost treba da bude umerena - objašnjava profesor Brborić.

Generacije studenata Filološkog fakuleta pamtiće profesora Simića kao velikog stručnjaka, odličnog profesora, posvećenog naučnika i dobrog čoveka, čiji će ih dobronamerni očinski i profesorski saveti zauvek pratiti kroz život.

Sahrana Radoja Simića održaće se u sredu, 26. februara, na Novom bežanijskom groblju. Opelo počinje u 12.30 časova.

(Dunja Savanović)