Kolege otkrile nepoznate priče o Radovanu Trećem: Predstavljena knjiga "Čarobnjak Radmilović"

Jednom prilikom je poslao pismo ocu i samo ga je obavestio: "Moj život je na daskama". Veliki glumac Zoran Radmilović rodio se 11. maja 1933. godine. Tim je povodom u Ateljeu 212 održana promocija knjige pod nazivom "Čarobnjak Radmilović" glumca Milana Cacija Mihajlovića, i to u vidu scenskog izvođenja održana je na Velikoj sceni pozorišta.

Kako i sama knjiga kaže, mnogi su za njega i smatrali da je bio pravi čarobnjak glume, glumac za sva vremena, ali pre svega glumac van svog vremena, kako piše dramska spisateljica Vesna Janković. Za nju Radmilović nije bio samo glumac, već pesnik u teatru i u životu, mislilac, filozof, psiholog i iznad svega u potpunosti autentična ličnost.

Scenska promocija knjige podrazumevala je izlazak mnogih glumaca na pozornicu koji su čitali odlomke iz knjige u vidu anegdota, duhovitih istinitih priča iz života neprolazne veličine Radmilovića, kao i nežnih pojedinosti koje umeju emotivno da potresu.

Tanja Bošković je predstavila odlomak iz zapisa njegove rođene sestre Mirjane Vicković, koja se prisećala njihovog detinjstva, gde se on u gimnaziji priključio dramskoj - glumačkoj sekciji, koja mu je bila draža od literarne ili likovne i tada je počela neizmerna ljubav prema teatru.

Ona ističe da je njihov otac insistirao da legendarni glumac upiše Pravni fakultet i da nasledi očevu kancelariju, ali je Radmiloviću uveliko u glavi bila samo gluma.

Vicković se priseća da je išao na glumačku sekciju kod Milana Srdoča, a onda kasnije upisao nevoljno prava, onda napustio i prešao na arhitekturu, zatim na engleski, da bi konačno prešao na Fakultet dramskih umetnosti.

Kada su stizala priznanja kao što je Sterijina nagrada, otac je častio ceo Zaječar. Onda je redovno dolazio u Beograd da ga gleda u svim predstavama i shvatio da je gluma pravi poziv njegovog sina, te da “nikad ne bi bio srećan kao pravnik”.

Glumica Anica Dobra je prezentovala odlomak iz zapisa sestričine velikog glumca, slikarke Serene Vicković, koja je odmah navela da je uvek obožavala svog ujaka Zorana.

Bili su veoma bliski i povezani, glumac ju je učio da pliva na Cavtatu, vodio je kao malu sa svega 10 godina na Filmski festival u Puli, a ona bi redovno zaspala na svim projekcijama.

Bio je strog oko škole, kao da joj je roditelj i umeo je da podvikne za učenje: “Knjigu u šake, i ja tako učim za snimanje!”. Inače je poznat kao umetnik koji je uvek učio svoj tekst na probama, gotovo nikad kod kuće.

- Strašno mi nedostaje, zaista strašno.... Uvek se pitam zašto mora tolika nepravda, da se njemu ovo desi, da tako rano ode - sa tugom se oprostila sestričina Serena.

Osim kao Radovan Treći iz pera Dušana Kovačevića ili Kralj Ibi Alfreda Žarija, Radmilović je ostavio neizbrisiv trag i kao Molijer u istoimenoj drami Mihaila Bulgakova, Laza Kostić u komadu “Santa Maria della Salute” Velimira Lukića, i Nerudin u “Dervišu i smrti” Meše Selimovića.

Jelica Sretenović se sećala kako je kao sasvim mala igrala dva puta sa njim u serijama “Baksuz” i “Majstorska radionica”, i bilo joj je jasno kako je on uvek igrao sve iz sebe, likovima je davao život, postajao je neko drugi kako niko nikada ranije ni kasnije, jer mu je Bog to podario.

U knjizi više od 37 ličnosti piše o Radmiloviću, među kojima su i reditelji Đorđe Kadijević, Arsenije Jovanović, Vladimir Putnik, Milica Kralj, dramski pisci Dušan Kovačević, Miodrag Ilić, Siniša Kovačević, Miladin Ševarlić, Renata Ulmanski, Dejan Čavić, Svetlana Bojković, Gorica Popović, Boba Stojnić, Ljiljana Dragutinović, Jelica Sretenović, Goran Sultanović.

Milica Kralj je novu knjigu "Čarobnjak Radmilović" nazvala enciklopedijom pozorišnih sećanja, odnosno nova definicija “Uspomenopedija”, prava pozorišna čitanka umetnosti glume, svedočanstvo jednog vremena, koje je ostavilo neizbrisiv trag.

Kralj je rekla da je neprolazni glumac bio tvorac duha Ateljea 212 i okosnicu čuvenog Bifea tog teatra, za koji je kniževnik Brana Crnčević zapisao da je predstavljao “grad u gradu, pravu masonsku lkožu, CK i Krunski savet”.

Odlomci na velikom platnu su se smenjivali između učesnika i odlomaka, gde se publika prisetila nezaboravnih uloga koje ne blede, uglavnom na sceni, ili u mnogim kultnim filmovima ("Maratonci trče počasni krug", "Majstori, majstori") i TV serijama ("Više od igre", "Priče iz radionice").

Za sam kraj autor knjige Caci Mihailović je pročitao nekoliko anegdota o Radmiloviću iz bogate riznice Ateljea 212 koja se nalazi u tri nastavka njegove knjige “Uspomenar”, i naglasio da je uz neprežaljenog glumca prošao čitavu školu, fakultet i pravi univerzitet glume samo igrajući sa njim u mnogim komadima (više od 300 izvođenja u “Radovanu III”).

Od učesnika na sceni odlomke su kazivali i Aljoša Vučković, posle duže pauze na sceni, Vasilija Kokotović, Lana Karaklajić, Goran Sultanović, Vladislav i Petar Mihailović, Branislav Zeremski.

Ceo svoj radni vek dramski umetnik Zoran Radmilović (1933-1985), rođen u Zaječaru, proveo je u Ateljeu 212 gde je ostvario nezaboravne i antologijske uloge u mnogim predstavama, pre svega je briljirao kao nenadmašni "Radovan III" i kultni "Kralj Ibi", koji su punili sale godinama.

(Telegraf.rs/ Tanjug)