Manastiri na vrhu stena očaravaju svakog posetioca: Na Meteorama se može videti sva snaga prirode

U plodnoj Tesalijskoj ravnici nalazi se jedna od atrakcija koju retko kada zaobilaze turisti ne samo iz Srbije, nego i iz celog sveta prilikom posete Grčkoj. Tim pre što je taj deo povezan i sa srpskom istorijom.

Naime, car Jovan Uroš Nemanjić, sinovac cara Dušana Silnog, tim područjem je vladao u drugoj polovini 14. veka. Smatra se da je Joasaf, kako je bilo njegovo monaško ime, bio ktitor manastira, danas poznatog kao Veliki Meteor. Posvećen je prazniku Preobraženja Gospodnjeg i nema sumnje da je jedan od najposećenijih u ovom manastirskom kompleksu.

Manastiri Meteora ili, kako ih naši ljudi često nazivaju, Meteori, od 1988. godine nalaze se na listi Svetske kulturne baštine UNESCO. Od 1995. godine je to područje okarakterisano kao Sveto mesto, nepromenljivo i neprikosnoveno, odlukom Svetog Sinoda Grčke pravoslavne crkve i Vlade Republike Grčke.

Danas ih postoji samo šest

Iako su otkriveni materijalni dokazi koji ukazuju na postojanje čak 20 manastira na ovom području, danas ih je dostupno za posete samo šest. I ono što mnoge turiste omete prilikom posete jeste radno vreme manastira, odnosno činjenica da nisu svakog dana svi otvoreni za posete.

Ukoliko ste imali prilike da manastire Meteora posetite pre 20-ak godina, onda sigurno znate da se ulazak u ove Svetinje, izgrađene na vrhu stena, nije naplaćivao. Nažalost, danas to nije slučaj. Iako simbolično, ulazak u manastire se naplaćuje.

Najpoznatiji je svakako manastir Veliki Meteor, koji je podignut polovinom 14. veka. Odmah za njim sledi i manastir Varlaam. Izgrađen oko vek kasnije. U kompleksu „lebdećih manastira“ nalaze se i manastir Svetog Stefana, Svetog Nikole Anapauskog i Rusanu, koji je posvećen Svetoj Varvari, kao i manastir Svete Trojice.

Nestvaran predeo koji pokazuje svu snagu prirode

Kada krenete put manastira Meteora, lako se može desiti da bude opčinjeni onim što vidite. I to je sasvim očekivano. Svako kada ugleda stene i na njihovom vrhu svetinje, zapravo shvati koliko je čovek mali naspram snage prirode.

U podnožju manastira Meteora nalazi se gradić Kalambaka. Odatle je pogled na manastire očaravajući.

Smatra se da su prvi monasi ovo područje naselili tokom 11. veka, mada postoje tvrdnje da se to zbilo i dva veka ranije. U to doba manastiri nisu postojali, već su askete uglavnom živele u pukotinama stena, ponekad i na izuzetno velikoj visini od čak 1.800 metara. Na tle su se spuštali improvizovanim mrežama.

Što se naziva tiče, dovodi se u vezu sa Svetim Atanasijem Meteoritom. Zapravo je on tako nazvao stenu,na koju se prvi put popeo 1344. godine, a gde je kasnije podignut manastir poznat kao Veliki Meteor.

Celokupan kompleks doživeo je procvat tokom 15. i 16. veka, da bi vrhunac dostigao vek kasnije. Poznato je da su snage Ali-paše opljačkale brojne manastire na području Meteora tokom 19. veka.

Ovde se nalazi i Muzej pečuraka Meteora, koji svakako vredi posetiti. Iako, istini za volju, mnogi nisu upoznati sa njegovim postojanjem.

Da li ste posetli manastire Meteora?

(Telegraf.rs)