Priča se da je povezana tunelom sa tvrđavom: Koje tajne čuva pećina u Ulcinju?

Ilustracija, Foto: Tanjug/AP/Ariel Schalit

Velom misterije i dalje je obavijena milenijumska tajna velike pećine ispod Starog grada - da li je vekovima bila skriveno mesto čuvenim ulcinjskim gusarima, ili možda tajno pristanište i utočište u srednjem veku, pa i ranije u doba antike i praistorije i da li je nekim otvorom ili tunelom povezana sa nekom kućom unutar tvrđave.

Preporučujemo

O pećini koja je danas zazidana velikom skelom i živi u legendama, malo se zna, pisanih tragova ima još manje, ali put do njene revitalizacije u autentičnom ambijentu, kako kaže rukovodilac muzeja Gazmend Kovači, možda i nije dug.

- Idejno rešenje parternog uređenja velike skele sa kanalom koji povezuje pećinu sa morem, koje su 2017. izradili studenti tehničkog fakulteta iz Beča, prihvatljivo je i za Opštinu. Sigurno ćemo ga imati u vidu prilikom izrade prostornih i detaljnih planova - kazao je Kovači “Vijestima”.

O pećini ispod Starog grada, pre 40 godina u knjizi Ulcinj I, pisali su Đurđe Bošković, Pavle Mijović i Mirko Kovačević.

- Ono međutim, na šta do sada nije obraćana uopšte nikakva pažnja, to je postojanje mogućeg, zaista samo hipotetički mogućeg, skrivenog pristaništa u velikoj pećini pod samim ulcinjskim gradom. Prilaz ovoj pećini nalazi se između dveju visokih stenovitih litica, pa ga ni s mora niti sa bilo koje druge strane, nije gotovo uopšte moguće primijetiti - napisali su rukovodioci svojevremenog istraživanja drevnih zidina.

Brodovi ulazili u pećinu?

U knjizi piše da je ulaz dovoljno širok i visok da kroz njega prođu manji brodovi kakvi su i bili u upotrebi do kasno u srednjem veku. Pećina se, kako piše u tom zapisu, širi i povećava, tako da po dužini zahvata veliki deo stene pod gradom, do blizu 50 metara, a po širini ide i do 11 metara, dok visina doseže 12 metara.

- Voda kroz ulaz prodire celom dužinom pećine, zahvata njen srednji deo, ostavljajući po strani, naročito u zadnjem delu, dovoljno širok žal za izvlačenje brodova. Dubina vode bila je dovoljna da po njoj mogu da se kreću brodovi sve do samog kraja pećine, gde je moglo da bude smešteno njih nekoliko, a da nije bilo moguće da ih neko zapazi. Tokom noći, oni su mogli neočekivano da se pojave, ali isto tako i da iznenadno nestanu - piše u knjizi.

Ističe se da se u steni preko puta u zadnjem delu pećine, na visini od osam metara, nalazi i jedan prodor, odnosno galerija visine oko 2,5 metara i širine 1,5 metara, koji se, nešto dublje, sužava na oko metar širine.

- Nije isključeno da je ovuda moglo da se dopre i do neke zgrade u gradu - napisali su autori, što pećini daje novu draž misterije.

Konstatovali su da nije poznato kada je pećina mogla da bude korišćena kao skriveno pristanište delom i zbog toga što u njoj nisu vršena arheološka istraživanja.

- Verovatno je u 19. veku, kada je prestala da se koristi, dobar deo gradske kanalizacije bio orijentisan prema njoj, tako da je sada puna neizdrživog smrada. Otuda je nedavno njen ulaz dobrim delom zabetoniran - piše u knjizi iz 1981. godine

Kovači kaže da bi od revitalizacije pećine grad imao ogromnu i višestruku korist.

- Pećina stoji nedirnuta i važno je da bude sačuvana u svom autentičnom ambijentu. Takođe, povezali bi i unutrašnjost Starog grada sa morskim vodama, a ne bih o atrakciji i o tome šta bi to značilo i koliko bi dobio naš kulturni turistički proizvod - kazao je Kovači.

(Telegraf.rs)