Turci su do temelja spalili crkvu, nestalo je celo selo kod Beograda, ali ove ikone čudom su sačuvane

Zamislite plavnu Savu, gustu šumu i puteve kojima su jurili osvajači - meštani seoca kod Obrenovca, strepeli su od Turaka, koji su srljali u zagrljaj Save i stalno želeli da prodru u Srem, u Austrougarsku.

Preporučujemo

To malo srpsko selo zvalo se Breska, a danas je o njemu, sem predanja, ostalo malo svedočanstava. Nije bilo vremena, sigurnosti i novca za izgradnju arhiva, palata i crkava kao svetionika... Živelo se od danas do sutra, u strahu od vode, neprijatelja i kuge, ali crkva je ipak postojala. Kao što je u to vreme bilo uobičajeno, to je bila brvnara. Zna se da je Breska bila ne samo starija od Obrenovca, već su u nju dolazili vernici i iz Paleža, kako se tada Obrenovac zvao.

Došlo je, međutim, zlo vreme u kome je čitavo selo spaljeno, a od crkve su ostali samo temelji, koje je potom odnela Sava.

Danas ipak možemo da stanemo pred ikonama Isusa Hrista i Bogorodice, oslikanih verovatno u 18. veku na drvetu, koje su u molitvi, tuzi i očaju, u nadi i veri u bolje sutra gledali meštani te stare Breske. Čudom božjim, dve ikone su sačuvane!

One su restaurirane i danas se čuvaju u crkvi u Zvečkoj posvećenoj Rođenju Presvete Bogorodice, koja je "nasledila" onu staru breštansku bogomolju.

"Joakim Vujić, prolazeći ovim prostorima iz Paleža, kako se tada zvao Obrenovac, ka Valjevu, naišao je u selo koje se zove Breska. Zapisao je da postoji hram koji je bio brvnara. Međutim, naletom Turaka ka Austrougarskoj carevini, oni su spalili taj hram, ali čudom božjim, deo tog ikonostasa, koji se nalazi u tom hramu, sačuvan je. On se trenutno nalazi iza nas, donji deo ikonostasa, gde se nalaze ikone Hrista i Bogorodice, koje su ostale sačuvane iz tog vremena.

U ovom hramu se nalazi dosta starih ikona, neke nismo uspeli da restauriramo, ali ih čuvamo u hramu kao svedok vremena da je na ovim prostorima postojao srpski pravoslavni narod", svedoči sveštenik Dejan Čotrić.

Kako se od Breske došlo do Zvečke?

Na samom kraju 19. veka, kada su u Zapadnoj Evropi uveliko podizani velelpni gradovi, strepnja od osvajača nije napuštala srpski narod. Pronašli su zgodno mesto u šumi, kako ne bi bili na oku neprijatelja i tu podigli malu crkvu koja je okupljala narod okolnih sela: Zvečke, Urovaca, Krtinske, Rartara, Skele.

Podigli su crkvu u stilu koji nije uobičajen za ovaj kraj, u formi upisanog krsta, 1889. godine. Nakon obnove, crkva je dobila stari sjaj i okulja narod Zvečke.

"I ovaj hram je pretrpeo nedaće u ratnim periodima, kasnije ga je načeo i zub vremena, te je 2000. godine on obnovljen i to je uradilo privanto preduzeće kao svoj prilog ovom hramu.

Nekada je imao prirpatu koja je bila otvorena, ali je zbog udara kiše, vetra i snega, ona zatvorena", objašnjava sveštenik.

(Telegraf.rs)