SRBIJO REAGUJ! Prvi USTAV SRBIJE Svetog Save UKRALE su USTAŠE Ante Pavelića. Nikad nije vraćen! (FOTO)

VEROVALI ILI NE prvi srpski ustav i jedan od najstarijih zakonskih akata na svetu - Zakonopravilo (Nomokanon) Svetog Save iz 1219. godine, a na čijim postulatima danas "leži" i Evropska unija, nalazi se u Zagrebu, tačnije u Hrvatskoj Akademiji znanosti i umjetnosti, nekadašnjoj Jugoslovenskoj Akademiji znanosti i umjetnosti. Tamo su ga prema nekim teorijama donele lično ustaše NDH!

Preporučujemo

Sveti Sava je 1212. godine sačinio Zakonopravila sa ciljem da za potrebe Srbske crkve i Srbske feudalne države priredi i prevede Nomokanon s tumačenjima. To je bio prvi Ustav Srbije i jedan od najstarijih ustavnih dokumenata na svetu.

SRETENJSKI, TURSKI, TITOV, SLOBIN: Ovo su svi USTAVI SRBIJE! Evo ko ga je prvi napisao

Postoji više prepisa Zakonopravila, a najstariji sačuvani prepis, takozvani Ilovički prepis – nastao je 1262. godine i sada se nalazi u Hrvatskoj Akademiji znanosti i umjetnosti, nekadašnjoj Jugoslovenskoj Akademiji znanosti i umjetnosti, a prema pojedinim tvrdnjama istoričara, čak i hrvatskih njega su tamo odnele ustaše Ante Pavelića i NDH.

Foto: Wikipedia

Ovaj prepis nastao je u manastiru Svetog Arhanđela Mihaila na Miholjskoj Prevlaci. Pisan je na pregamentu i ima 398 listova…

Zanimljivo je to da je prema odredbama Zakonopravila Svetog Save živela i Ruska carevina 355 godina, a od iste knjige je zasnovano anglikansko i kasnije i saksonsko pravo, a na njoj počivaju ustavi nekoliko država EU.

Treba imati na umu da je to i najznačajnija knjiga u Srba posle Biblije.

Zakonopravilo ili Nomokanon (gr. nomos – zakon, kanon – pravilo) je zbornik romejskih crkvenih i pravnih propisa, koje je priredio Sveti Sava.

Savin prevod vizantijskog Nomokanona je usvojen na saboru u manastiru Žiča 1221. godine, kao najviši crkveni i državni pravni akt. Pošto su kanoni Crkve umnogome regulisali život podanika, Savina kompilacija se u znatnoj meri odnosila na oblast koju danas smatramo građanskim pravom.

Foto: Wikipedia

Savinom verzijom Nomokanona Crkva i država u Raškoj su načinjeni ravnopravnim partnerima, tako što to su izbačeni vizantijski zakonski tekstovi (Ekloga, Epanagoga i komentari Balsamona iz 12. veka) koji podređuju crkvu državi. Sava je u Nomokanonu naveo i Atanasijev popis kanonskih knjiga, kako bi sprečio upotrebu slovenskih apokrifa.

* Deo Zakonopravila koji se odnosio na crkveno pravo sačinjavali su: Sinopsis Stefana Efeskog, Nomokanon Jovana Sholastika, Nomokanon u 14 naslova, Pravila svetih apostola, Pravila svetih otaca, Odluke Vaseljenskih i Pomesnih sabora i Mojsijevo zakonodavstvo (3. i 5. knjiga Mojsijeva).

* Deo koji se odnosio na Građansko pravo sačinjavali su: Izvodi iz Novela Justinijanovih (oko 550), pravni zbornik koji je sastavio Jovan Sholastik, Collectio tripartita, zbirka zakona iz Justinijanovog zakonodavstva[10][11] i Prohiron[12] (Zakon gradski) iz 879. godine, zbornik vizantijskog građanskog, krivičnog i procesnog prava. Presađivanjem (recepcijom) rimsko-vizantijskog prava Srbija je postala sastavni deo evropske i hrišćanske civilizacije.

Foto: Arhivska fotografija pronađena u džepu poginulog pripadnika ustaške jedinice 1945. sada u vlasništvu muzeja Donja Gradina

* Zakonopravilo je imalo 70 glava: 6 uvodnih, 44 crkvenog prava i 20 svetovnog prava. Zakonopravilo nije samo puki prevod vizantijskih građanskih i crkvenih pravnih akata, nego sadrži i tumačenja koja je napisao sveti Sava.

Sava je u svoje Zakonopravilo uneo brojne propise o zaštiti siromašnih, obespravljenih i ugroženih slojeva društva. Sava je u Zakonopravilu naglasio skladan odnos između duhovne i svetovne vlasti. Tako je, zahvaljujući Savi, u Srbiju presađena teorija simfonije.

* Sačuvano je više prepisa Savinog Zakonopravila, kao što su: Ilovički prepis je nastao 1262. godine u manastiru Svetog Arhanđela Mihaila na Ilovici, današnji manastir Svetih Arhanđela kod Tivta, gde se nalazilo sedište Zetske episkopije. Pisan je na pregamentu i ima 398 listova. Raški prepis je nastao 1305. godine u Petrovoj crkvi u Rasu. Pisan je na pergamentu i ima 427 listova. Čuva se u Istorijskom muzeju u Moskvi. Dečanski prepis je nastao oko 1340. godine. Pisan je na tankom pergamentu i ima 284 listova. Čuva se u biblioteci manastira Dečani. Pčinjski prepis je nastao oko 1370. godine. Pisan je na hartiji, u kožnom je povezu i ima 305 listova. Čuva se u Srpskoj Akademiji Nauka i Umetnosti u Beogradu. Morački prepis je nastao oko 1615. godine. Pisan je na hartiji i ima 347 listova. Čuva se u Muzeju Srpske pravoslavne crkve u Beogradu.

(Telegraf.rs)