RATKO DMITROVIĆ: Zabranite američke filmove, oni su u direktnoj vezi sa masovnim ubistvima po Srbiji!

Novi v. d. glavnog urednika Večernjih novosti: "Do pre 20 godina u našoj zemlji bilo je nezamislivo da otac ubije sina, brat sestru, sin roditelje, a sada je to normalno i dešava se u velikoj meri pod uticajem američkih filmova"

Novi v. d. glavnog urednika "Večernjih novosti" Ratko Dmitrović traži da se u Srbiji zabrane američki filmovi, jer su, po njegovom mišljenju, krivi za eskalaciju nasilja na ovim prostorima i u direktnoj vezi sa masovnim ubistvima po Srbiji.

Preporučujemo

Ljubiša Bogdanović, iz Velike Ivanče kod Mladenovca, ubio je u zoru, devetog aprila ove godine 13 osoba. Najpre je ubio svog sina, pucajući mu u glavu, a onda repetirao pištolj i krenuo u komšiluk. Ubijao je, kažu svedoci, hladnokrvno, kao da glumi, kao da je sve to film. Ne znam kako se vama čini, kakve su vam asocijacije, ali meni je ovo baš kao da gledam neki američki film, napisao je Ratko Dmitrović, novi v. d. glavnog urednika "Večernjih novosti" u svom autorskom tekstu za intermagazin.rs.

Tekst prenosimo u celosti:

"Godinama pokušavam da pisanjem ili pričom, u okvirima koji su mi dostupni i na raspolaganju, upozorim na poguban uticaj američkih filmova na srpsko društvo. Svestan svih mogućih prigovora stojim čvrst kao stena da se ova strašna masovna ubistva po Srbiji − a samo za poslednjih deset godina bilo ih je nekoliko – događaju u velikoj meri pod uticajem američkih filmova. Ne računajući holivudsku serijsku produkciju u sferi komedije, dometa do maloumnog nivoa "Mister Bina", 95 od 100 američkih filmova obiluje nasiljem, scenama brutalnijim od stvarnih ubistava.

Postalo je normalno da svako veče, ali zaista svako veče, na nekom od beogradskih kanala sa nacionalnom frekvencijom, predvođenih "Radio-televizijom Srbije", gledamo američki film, ili takozvanu detektivsku seriju, u kojoj jedni drugima zabijaju noževe u oči, pucaju jedni drugima u glavu sa udaljenosti od pola metra – tehnika usporene filmske animacije pokazuje kako metak ulazi u lobanju iz koje delić sekunde kasnije izlazi mozak – ili kako se odsečene glave kotrljaju ledinom dok im oči kolutaju, a na rukama odsečenim od tela prsti se još pomiču.

Ali ljudi su nervozni zbog siromaštva, bede, beznađa, čujem kako kažu protivnici ove teorije. Znate li kakvo je siromaštvo bilo nakon Drugog svetskog rata, pitam umesto odgovora? Za hleb nije bilo ni kukuruza, kamoli pšenice, a meso se jelo za slavu, Božić i Uskrs. I nije bilo masovnih ubistava.

Ukratko, molim, kumim, vapijući do neba, da nadležni organ države Srbije (ne znam koji, niti me je briga) zabrani prikazivanje američkih filmova u kojima ima nasilja, na televizijama sa nacionalnom frekvencijom. Ili jednostavnije, da zabrani prikazivanje američkih filmova uopšte. Ništa izgubiti nećemo", napisao je Dmitrović.

(Telegraf.rs / Izvor: Intermagazin.rs)