Ponos Železnika i sećanje na najcrnje dane: Ovo je Crkva Svetog kralja Stefana Dečanskog

Beograđanka Katarina Jovanović imala je veliku želju - da podigne jednu crkvu i u njoj bude sahranjena. To je i učinila, još davne 1906. godine, u mestu koje je bilo, za ondašnji pojam, baš daleko od Beograda - Železnik.

Preporučujemo

To je Crkva Svetog kralja Stefana Dečanskog, danas najlepša građevina u ovom mirnom beogradskom predgrađu. Železnik može da se pohvali da na neobičnom mestu, ne baš u samom centru, već na mestu nekadašnjeg groblja, ima veoma lepu, reprezentativnu crkvu, zahvaljujući Katarini Jovanović i meštaninu Radovanu Radojeviću, koji je pomogao da se crkva završi.

Katarina je želela da se hram posveti njenoj krsnoj slavi, Svetom Stefanu Urošu III Dečanskom. Izgrađen je 1906. godine, po projektu Dragomira Tadića, a četiri godine kasnije, zahvaljujući Katarininom zalaganju, formirana je i železnička parohija.

Osvećenju hrama, koji se gradio samo godinu dana, prisustvovali su kralj Petar I Karađorđević i srpski mitropolit Dimitrije.

Ubrzo ova crkva postaje simbol stradanja. Došao je rat, borbe su se vodile oko Beograda i tom prilikom crkva je opustošena. Sve su stvari spaljene, uključujući i knjige, a hram je postao - bolnica za ranjenike.

Sve je to, međutim, bilo obnovljivo, ali ljudski životi nisu. Železnik je u tom ratnom periodu zadesila prava katastrofa, jer je 128 muškaraca, među njima i nejakih, odvedeno u zloglasne mađarske logore. Malo ko se vratio. Iz Velikog rata Železnik pamti 250 žrtava, kojima je u porti crkve podignut spomenik.

Ova crkva danas je železnička svetinja, koja podseća na stare dane kada se vera poštovala i kada su se crkve gradile kao zadužbine. Crkva seća i na žrtve strašnog rata i izgnanstva koje je zadesilo meštane.

(Telegraf.rs)