Ukoliko je kremacija izbor vašeg bližnjeg, ovo bi trebalo da znate: Kako izgleda ispraćaj i polaganje urne

Ukoliko je preminuli za života izrazio želju da njegovi posmrtni ostaci budu kremirani, organizacija ispraćaja nešto se razlikuje od one na koju smo navikli kod tradicionalnih sahrana, ali ono što je najvažnije, svi ožalošćeni okupljaju se na groblju, po običaju donose vence i pale sveće.

Četiri groblja imaju ispraćajne kapele kada se rade kremacije - Novo groblje, groblje Lešće, groblje Orlovača i Zemunsko groblje.

Preporučujemo

Zahtev za kremiranje posmrtnih ostataka podnosi se prilikom zakazivanja termina za ispraćaj kod zaposlenog Servisne službe ili terenskog referenta, a podnosi ga najbliži srodnik preminulog ili ovlašćeno lice.

Ono što je najvažnije da znate jeste da se krematorijum ne nalazi na ovom mestu i da su kapele samo mesto dostojnog ispraćaja, koji se od tradicionalne sahrane razlikuje samo po tome što ne sledi povorka, niti čin sahranjivanja. Jednostavno, sanduk se odlaže i dalju brigu o pokojniku preduzimaju radnici JKP "Pogrebne usluge" Beograd.

Nakon ovog čina pepeo pokojnika smešta se u urnu, ali ona se ne predaje porodici, jer propisi nalažu da se čuva na groblju. Možete odabrati kao mesto večnog počinka vašeg bližnjeg na nekom od gradskih grobalja. Ukoliko želite da preminuli počiva na nekom drugom groblju (u okolini Beograda ili u drugom gradu), morate da imate dokaz da ste grobno mesto obezbedili.

Urna može da se položi u grobno mesto, ali se često postavlja u rozarijume i kolumbarijume. To su praktično grobna mesta čije je održavanje znatno jednostavnije. Rozarijumi su samostojeće kasete položene na zemlju, a kolumbarijumi su uzdignuti iznad zemlje, tako da se posmrtni ostaci postavljaju u kasete koje su poređane u redove.

Osim toga, postoji mogućnost posipanja pepela pokojnika, ali samo na jednom, lepo uređenom i za to brižljivo projektovanom mestu - Vrtu sećanja na Novom groblju. U tom slučaju porodica nema obavezu zakupa i plaćanja grobnog mesta, ali se ime pokojnika postavlja na memorijalne table i postoji posebno mesto za paljenje sveća i odlaganje cveća. Koncept Vrta sećanja je takav da se nijedan pojedinac ne ističe slikom i spomenikom, već je spomenik zajednički i čine ga redom ispisana imena.

Istorijat krematorijuma

Manje je poznato da je kremacija načelno odobrena pre gotovo 100 godina, davne 1928. godine, od strane Ministarstva narodnog zdravlja i plan je bio da se na Novom groblju podigne moderan krematorijum.

Ali, Srbija tada još nije bila spremna finansijski i kulturološki, pa je izgradnja krematorijuma odložena.

Zakonska mogućnost za kremaciju pokojnika, međutim, otvara se tek 1961. godine, a prva kremacija je obavljena 19. marta 1964. Prvi krematorijum se nalazio na Novom groblju, ispod današnje ispraćajne sale za kremaciju. 1980. godine je sa radom počeo krematorijum na groblju Lešće.

Kremacije su u to vreme bile društveno podržane naročito izgradnjom Aleje zaslužnih građana, gde je položena i prva urna, koja je svojom arhitekturom i konceptom podržavala kremaciju kao dostojan i poželjan čin.

Danas se u Beogradu za oko 3.000 ljudi godišnje ispuni poslednja želja da budu kremirani nakon smrti.

(Telegraf.rs)