SVE SAHRANE DIMITRIJA TUCOVIĆA! Misterija iskopavanja i zakopavanja SOCIJALISTE od kog su učili Tito i Sloba

Odluka Skupštine grada Beograda da se sa Slavije izmeste zemni ostaci Dimitrija Tucovića ponovo je pokrenula lavinu pitanja o životu, smrti i kontroverznim političkim stavovima srpskog socijaldemokrate. Od momenta Tucovićeve pogibije sa njegovim likom i delom su se na različite načine naučno i politički poigravali političari, naučnici i novinari, a njegovo telo je više puta pod krajnje neobičnim okolnostima sahranjivano. U autorskom tekstu za Nedeljnik, prof. dr Milorad Đoković baca novo svetlo na život i sudbinu Dimitrija Tucovića.

Preporučujemo

UNUK DIMITRIJA TUCOVIĆA: Tito je bio ljubomoran na mog dedu! (FOTO)

OD NJEGA SU UČILI TITO I MILOŠEVIĆ: Evo ko je u SRBIJU doneo ideju SOCIJALIZMA, KOMUNIZMA i bogatog radnika!

Sasvim neopravdano i bez argumenta Tucovicu se prigovara da je bio protiv rata i militarizma, dovodeci Srbiju u položaj da Veliki rat doceka vojnicki nespremna. On je tvrdio da buržoaska politika velikih sila vodi u osvajanje i želeo je po svaku cenu da se izbegne krvoprolice i rat. U tekstu "Pretorijanstvo ili demokratija" tvrdi da parlamentarna demokratija kao i vojni faktor služe interesima buržoazije. U pogledu njegovog patriotizma, dovoljno je reci da je u Prvom balkanskom ratu 1912. godine ucestvovao u krvavim borbama kod Bujanovca, Kumanova, Prilepa i Bitolja, i da je tom prilikom predložen da dobije Zlatnu medalju, ali je to odbio zbog cega je morao ici na raport kod komandanta divizije.

Foto: Wikipedia/Narodni muzej Užice

SOCIJALISTI se klanjaju Tucoviću, BORCU za socijalna prava! (FOTO)

Posle pobede nad Bugarima u Drugom balkanskom ratu Tucovic je takode odlikovan, ali je to ponovo odbio uz obrazloženje da je nezadovoljan odlukom komande da nijedan vojnik koga je on predložio nije dobio odlikovanje. O svome odnosu prema odlikovanjima pisao je ocu Jevremu, kao i u Ratnom dnevniku.

ISPRAVLJENA VELIKA NEPRAVDA: Izmeštaju Dimitrija Tucovića sa Slavije u ALEJU VELIKANA!

Foto: Nedeljnik

U svitanje 20. novembra 1914. godine, u jeku Kolubarske bitke, petog dana ogorčenih borbi između srpske i austrougarske vojske, na Vrače brdu u selu Ćelije, poginuo je vođa Srpske socijaldemokratske partije Dimitrije Tucović, rezervni poručnik, komandir voda Prvog pešadijskog puka Moravske divizije. Od momenta Tucovićeve pogibije sa njegovim likom i delom su se na različite načine naučno i politički poigravali političari, naučnici i novinari, a njegovo telo je više puta pod krajnje neobičnim okolnostima sahranjivano, što ekskluzivno Nedeljnik objavljuje.

Sve je počelo njegovom smrću. Prosto je neverovatno da je Tucović pogođen samo jednim metkom koji je prošao kroz džep bluze, oštetio ratni dnevnik (Drugu svesku), pa onda, pravo u srce. Niko neposredno nije optužen za njegovo ubistvo, ali će pesnik Jovan Dučić zapisati da je Tucović "ustreljen u trideset i trećoj godini", a Nikola M. Popović će dvadeset godina kasnije napisati: "Bilo, kako bilo... Tucović je jednim jedinim metkom pogođen." Zanimljivo je da je novinar i urednik Dušan Popović dva dana kasnije u Radničkim novinama napisao da je "jedna granata raznela Dimitrija Tucovića", što nije bilo tačno.

Foto: Nedeljnik

Kao u trileru sledili su događaji vezani za smrt Dimitrija Tucovića. Čim je saznao da je na brzinu sahranjen čovek koji je zastupao interese radnika i seljaka, Milenko Marković, stolar iz Lazarevca, napravio je sanduk za mrtvog Tucu i uz pomoć meštana Šušnjara ga sahranio na lokalnom groblju, o čemu postoji zapis Čedomira Popovića u knjizi Na ivici zaborava. Posle povlačenja srpske vojske preko albanskih gudura, došla je naredba okupacionih vlasti da se poginuli vojnici u Kolubarskoj bici sahrane u zajedničku grobnicu na vojničkom groblju u Lazarevcu i u podnožju Vrače brda. U odvojenim sanducima, sa imenima poginulih, među trinaest tela oficira, bio je i Dimitrije Tucović, čiji su ostaci iz groblja u Šušnjaru izvađeni i sahranjeni 1916. godine na vojničkom groblju u Lazarevcu, u današnjoj ulici Kneza Stanoja. Bila je to njegova treća sahrana kojoj je značaj dao Milisav Gavrilović, podigavši noću, u strogoj tajnosti, kameni spomenik sa natpisom "Dimitrije Tucović poginuo 1914. god.".

Pošto su zemni ostaci poginulih srpskih i austrougarskih vojnika iz Prvog svetskog rata počivali na vojničkom groblju, odlukom Ministarstva pravde Kraljevine Jugoslavije od 25.jula 1939. godine (br. 71069/XII), počela je ekshumacija i prenos u Crkvu Svetog Dimitrija sa kriptom u Lazarevcu. U specijalnom metalnom sanduku br. 3 bili su smešteni Tucovićevi posmrtni ostaci, kao i njegove lične stvari u posebnom sanduku.

Foto: Profimedia/Corbis

Josip Broz Tito je na V kongresu KPJ 1948. godine Tucovića označio kao "najdoslednijeg marksistu, koji je vodio oštru borbu protiv onih ljudi u redovima socijaldemokratije koji su se zalagali za saradnju sa buržoazijom". Titov govor je zapravo bio poziv partijskoj birokratiji da se po peti put, na 35. godišnjicu Tucovićeve smrti njegovi posmrtni ostaci iz kripte Crkve Svetog Dimitrija u Lazarevcu premeste i sahrane na Gradskom trgu Slavija u Beogradu, što je verovatno jedinstven slučaj u svetskoj istoriji da se toliko puta "sele" zemni ostaci jednog političara. Ubrzo su usledili brojni naučni simpozijumi na kojima se govorilo o liku i delu Dimitrija Tucovića, što je izazvalo reagovanje dr Živka Topalovića, vođe Socijalističke partije Jugoslavije, saradnika Draže Mihailovića, koji je u Londonu 1960. godine objavio knjigu Slom demokratije. Govoreći o Komunističkoj partiji Jugoslavije on kaže: "Oni veličaju tri mrtva sekretara -- Radovana Dragovića, Dimitrija Tucovića i Dušana Popovića, sa čijim idejama nemaju ništa zajedničko...", jer oni žele da "sebe vežu za slavnu prošlost srpske socijaldemokratske stranke i budu njeni naslednici".

Osvrćući se na kongres u Vukovaru u junu 1920. godine Topalović ističe: "Mi smo bili prva Socijalistička partija u Evropi napadnuta iznutra, od komunističkih terorista."

Sve okolnosti šestog sahranjivanja Dimitrija Tucovića, izuzetne ličnosti u demokratskoj tradiciji srpskog naroda, poliglote, intelektualca koga je uvažavao svet, treba promišljeno sagledati, tako da se izbegnu bilo kakve političke manipulacije njegovim likom i delom, koji još od nauke nisu dobili adekvatan odgovor.

(Telegraf.rs / Izvor: Nedeljnik)