Zasijao novi krst kod Crkve Svete Petke u Štrpcu: Po predanju, tu je car Dušan pisao deo zakonika

Na samom jugu srpske pokrajine Kosovo i Metohija, u okolini Štrpca, zasijao je novi krst.

Na brdu iznad crkve Svete Petke u Berevcu Srbi su zamenili stari krst od drveta, novim metalnim, javlja "Radio Borzani Brezovica".

Preporučujemo

"Svaka čast ljudima koji su pomogli u realizaciji projekta", stoji u objavi na Fejsbuk grupi Parohije Štrpce.

Hram u kom je Car Dušan pisao zakonik

Crkva Svete Petke u Berevcu u opštini Štrpce, je crkva Srpske pravoslavne crkve i spomenik kulture od izuzetnog značaja, podignuta u XVI, a obnovljena u XIX veku. Crkva Sv. Petke je bila najuvažanija od svih crkava u Sirinićkoj Župi.

I u XII i XIII veku se mogu pronaći podaci o postojanju hrama na tom mestu, u selu Berevce u opštini Štrpce - najjužnijoj srpskoj enklavi na Kosovu i Metohiji, oko koje su severno opštine Uroševac i Suva Reka, na istoku Prizren, zapadu Kačanik, a na jugu Severna Makedonija.

Podaci o ovoj svetinji nalaze se u Srpskom jevanđelju iz XIII veka, koje se čuva u pariskoj Nacionalnoj biblioteci Francuske.

Postoji predanje da je car Dušan pisao deo zakonika sedeći ispred crkve sa pogledom na venac Šar planine.

Povelja kralja Stefana Dušana iz 1331. godine izdata u pirgu manastira Hilandar spominje Sirinićku župu kao metoh manastira Hilandar. Istorija Sirinića sve do turskih osvajanja bila je usko povezana sa svetogorskim manastirom.

Izgled crkve Svete Petke u Berevcu

Crkva je jednobrodna, manjih dimenzija, pravougaone osnove, sa istaknutom oltarskom apsidom, spolja trostrano i iznutra polukružnom. Levo i desno od nje su urezane, lučno završene, niše proskomidije i đakonikona. Crkva je zidana kamenom i presvedena poluobličastim svodom, spolja je visoki sokl i jednostavno profilisani potkrovni venac.

Ulazna vrata su lučno završena sa starim kamenim pragom i dva stepenika. U crkvu se ulazi kroz dozidanu pripratu sa dvoja vrata na južnom zidu. Tako je zapadni portal crkve ostao zaklonjen. Pod crkve je od kamenih ploča, delimično zaliven betonom.

Po obnovi crkve u XIX veku, oslikana je od strane zografa Sterija iz Kožana, koji je uradio i ikonostas i ikonu Svetog Nikole, i ostavio zapis o svom radu završenom novembra 1858, iznad ulaza u crkvu.

U prvoj zoni su stojeće figure, dok su iznad njih medaljoni sa dopojasnim likovima svetitelja, a iznad ovih scene Velikih praznika. U apsidi je Bogorodica Znamenja sa likom Hrista u medaljonu na grudima, ispod nje su Sveti Jovan Zlatousti i Sveti Vasilije, a u severnoj niši Vaznesenje Hristovo. U donjoj zoni naosa, ispod prve zone fresaka, sačuvana je geometrijska dekoracija od raznobojnih slikanih spiralnim traka. Reč je o kvalitetnom slikarstvu, posebno umešno i sa pažnjom obrađenim svetiteljskim likovima, koje karakteriše produhovljen izraz i individualizacija. Ikonostas je slikan temperom na drvetu.

U soklu su elipsasti medaljoni sa cvećem u vazama. Iznad njih su prestone ikone Svetog arhanđela Mihaila (na severnim dverima), Bogorodice sa Hristom, Blagovesti na Carskim dverima, Isusa Hrista, tempera na dasci, i Svetog Save arhiepiskopa srpskog. Iznad prestonih ikona je Deizisni čin.

(Telegraf.rs / Novosti)