POGODITE GDE JE OVAJ BAJKOVITI ZAMAK: Ma nema šanse! To je poslednja zemlja koja vam pada na pamet! (FOTO)

Zamak u Kamjenjcu Podolskom, u zapadnoj Ukrajini, jedno od zvaničnih Sedam čuda te zemlje. Foto: Wikimedia Commons/Богдан Репетило

Preporučujemo

Tvrđava u Kamjenjcu Podolskom je bivše rusinsko-litvansko a potom poljsko utvrđenje, koje se nalazi u istoimenom gradu na zapadu današnje Ukrajine, na teritoriji nekadašnje istorijske oblasti Podolije, danas u Hmeljničkoj oblasti.

Nalazi se na steni iznad poluostrva koje pravi reka Smotrič, leva pritoka Dnjestra duga 168 kilometara. Položaj je sasvim prirodan za utvrđenje, budući da je savršen za odbranu.

Prvi podaci koje imamo o zamku su iz 14. stoleća, kada je taj prostor došao pod kontrolu Litvanskog velikog kneževstva, mada savremena arheološka istraživanja pokazuju da je barem vek ili dva starija.

Nešto kasnije Litvanija i Kraljevina Poljska ulaze u personalnu a potom i u realnu uniju, kada taj prostor dolazi pod direktnu kontrolu Poljaka, kao i ostatak Ukrajine.

Francuska mapa Kamjenjca Podolskog iz 1691. godine. Foto: Wikimedia Commons/brooks-planck.org

Sve do 1793. godine, kada je oblast anektirana od strane Carske Rusije, zamak je igrao presudnu ulogu u kontroli važnih puteva i čitave regije, što se posebno videlo tokom kozačkih ustanaka, ali i poljsko-litvanskih ratova sa Osmanlijama i Krimskim Tatarima. Između 15-17. veka, tvrđava je od strane ovih potonjih napadnuta minimum 51 put, ali je ni jednom nisu osvojili.

Zamak je pao samo jednom, avgusta 1672. godine, ali nije bio osvojen. Sultan Mehmed IV na čelu 300.000 ljutih osmanlijskih ratnika i u koaliciji sa 40.000 kozaka i Krimskih Tatara opseo je Kamjenjec Podolski, i gradski oci su odlučili da se predaju.

Poljski zapovednik tvrđave, Mihal Volodijovski i major Hejking su u znak protesta digli u vazduh barutanu, ubivši i sebe i 800 drugih branilaca. Sinđelić pre Sinđelića.

Unutrašnje dvorište tvrđave u Kamjenjcu Podolskom, danas na zapadu Ukrajine. Foto: Wikimedia Commons/Daniel Baránek

Turci su zatim držali grad 27 godina, ali je on vraćen Poljacima 1699. godine nakon Karlovačkog mira (potpisanog u Sremskim Karlovcima).

Rusi su ga, skupa sa svim tim krajevima, zauzeli nakon Druge podele Poljske (bilo ih je ukupno tri), kada su zajedno sa Prusima i Austrijancima rasparčali Poljsko-litvansku državnu zajednicu. 1816. godine su tvrđavu pretvorili u zatvor, što će ona ostati sve do 1914.

Ukrajinska Sovjetska Socijalistička Republika proglasila je zamak 1928. godine istorijsko-kulturnim dobrom, a tokom tridesetih posećivalo ga je oko 300.000 turista godišnje. Preživeo je i Drugi svetski rat. 2007. je proglašen jednim od Sedam čuda Ukrajine, završivši na trećem mestu u nacionalnoj anketi.

Pogled na utvrđenje u Kamjenjcu Podolskom, u zapadnoj Ukrajini. Foto: Wikimedia Commons/Daniel Baránek

Kompleks se sastoji od Starog grada koji je utvrdio poljski kralj Kazimir IV, Starog zamka koji su obnovili kraljevi Žigmund I i Stefan Batori, kao i Novog zamka koji su sagradili kraljevi Žigmund III i Vladislav IV.

Uprkos tome što je građen tokom nekoliko kulturnih epoha, arhitektonski je vrlo skladan.

Što se tiče njegovog imena, ono je jasno svakome ko čita ove redove. "Kamjenjec" dolazi od reči "kamen", dok je "Podolski" pridevska imenica koja dolazi od imena oblasti - Podolije. Na savremeni srpski bi se stoga mogao ovaj naziv prevesti kao Podolski Kamenac.

A sad da se osvrnemo na pitanje iz naslova.

Budite iskreni, da li vam je Ukrajina bila i na kraj pameti?

(O. Š.)