Na groblju koje okružuju domovi hiljada Srba zabeleženi nestvarni prizori: Ovo niko nije očekivao!

Na drugom najvećem groblju u Evropi, usred nadgrobnih spomenika i sveprisutne tišine, zabeleženi su nestvarni prizori.

Reč je o Bečkom centralnom groblju, poznatom i po tome što je večni dom slavnih umetnika, poput Betovena, Šuberta, Bramsa, Hedi Lamar i Falka. Istovremeno, krije još jednu priču - potpuno neočekivanu.

Preporučujemo

Travnate staze otkrivaju kretanje

Ako se u ranim jutarnjim satima prošetate stazama ovog drevnog mesta, možda ćete primetiti “kretanje” između kamenih spomenika. Nisu to duhovi, već živahna šumska stvorenja!

Da budemo precizniji, primetićete evropskog hrčka (Cricetus cricetus), vrstu koja nastanjuje severni deo groblja, poznat kao Park mira i snage.

Uske travnate staze otkrivaju njihova kretanja, a iako su nekada smatrani štetočinama, evropski hrčci danas su kritično ugrožena vrsta, prenosi BBC.

Njihova prirodna staništa desetkovana su urbanizacijom i industrijskom poljoprivredom, a prema podacima IUCN-a, ako se ovakav trend nastavi, mogli bi izumreti do 2050. Za sada, spas pronalaze upravo ovde - na groblju.

Foto: Shutterstock

Groblje idealan dom za životinje

Zvuči neverovatno, ali Centralno bečko groblje se pokazalo kao idealan dom za ove životinje. Radnici pažljivo izbegavaju da naruše njihove jazbine, a posetioci im često ostavljaju grickalice.

Tokom zime, kada im ponestane hrane, hrčci “kradu” voštane sveće s obližnjih grobova kako bi jeli uljani vosak.

Urbana groblja često se zanemaruju kao centri biodiverziteta, iako su po značaju za očuvanje vrsta ravna gradskim parkovima. Jedno istraživanje iz 2019. godine identifikovalo je čak 140 zaštićenih vrsta na grobljima širom sveta!

Kao mesta tišine i duhovnog značaja, groblja su većinom izbegla masovnu urbanizaciju koja je pogodilo gradove, i tako postala prirodna utočišta i važni "koraci" u lancu migracije životinja između većih zelenih površina.

Brojne ugrožene vrste

O čudesnim stanovnicima groblja u Beču, koje se prostire na 2,4 kvadratna kilometra, brine se Tomas Filek, istraživač sa Univerziteta prirodnih resursa i bioloških nauka u Beču. Dok šeta stazama, pokazuje ulaze u njihove jazbine.

“Razgovarali smo sa radnicima groblja i dogovorili da ne kose svu travu. Važno je da razmišljamo u ciklusima - biljke donose insekte, insekti ptice, i tako dalje”, kazao je.

Od 2021. godine, Filek zajedno s građanima-volonterima beleži raznovrsnost biljnih i životinjskih vrsta kroz projekat “Biodiverzitet na groblju” (Biodiversität am Friedhof), a koji obuhvata više grobalja širom Austrije. Svake godine prijavi se više od 3.000 opažanja iz cele zemlje.

Pored hrčaka, Bečko centralno groblje je dom i za druge ugrožene vrste, zaštićene Direktivom EU o staništima - uključujući evropsku zelenu žabu, alpsku strižibubu i evropskog tekunicu. Ovde obitava i pupavac - ptica uobičajena u Evropi, ali lokalno ugrožena. Od početka projekta zabeleženo je više od 240 biljnih i životinjskih vrsta.

(Telegraf.rs)