Kako su komunisti ukrali vinjak od Srbina koji ga je izmislio? (VIDEO)

Dragoljub Marković, koji je napravio prvi vinjak 1933, osuđen je 12 godina kasnije kao neprijatelj naroda i države, a rehabilitovan je posle 37 godina od smrti odlukom Okružnog suda u Kruševcu

Preporučujemo

Predratni vinar iz Šljivova Župa Dragoljub Marković (1890 - 1970.) napravio je prvi vinjak još davne 1921. godine.

Sticajem životnih okolnosti, Marković se školovao u Bordou u Francuskoj, gde i otkiva sve tajne proizvodnje vina. Radio je kod tada najvećeg proizvođača belih vina "Deskas Pjer i sinovi", gde je naučio sve i o proizvodnji konjaka.

- Kada se vratio 1920. u Srbiju, počinje da proizvodi po istoj recepturi konjak, čije je ime zaštićeno, a pošto se pravi od vina, daje mu naziv vinjak - pričao Dragoljubov unuk Branislav Marković za RTS, i navodi da je dedina krilatica bila: "Budi zadovoljan onim što imaš, bićeš zadovoljan onim što nemaš".

Dragoljub Marković je 1945. osuđen kao neprijatelj naroda i države, a rehabilitovan je posle 60 godina od smrti odlukom Okružnog suda u Kruševcu.

Branislav kaže da je vlast njegovoj porodici nakon rata oduzela sve: bačve, vinske podrume, magaze, zemlju, vinograde, kuću i svo pokućstvo, pa čak i hranu i odeću.

Porodica koja je do tada bila individualno jedna od najbogatijih u Aleksandrovcu u jednom danu ostala je bez ičega.

- Kuća moga dede Dragoljuba sagrađena je pre osam decenija u selu Šljivovo kod Aleksandrovca. Ozna je majku i nas petoro dece i babu izbacila na kapiju. Ostali smo bez svega, uključujući i kandilo, ikonu krsne slave i moju kolevku - priča Branislav, koji je tada imao svega mesec dana.

On kaže da je imovina koja im je oduzeta procenjena na skoro 6,5 miliona dolara, ali da je to mnogo manje nego što su im bila potraživanja, koja su iznosila preko 30 miliona dolara.

U optužnici iz 1945. koja je Dragoljuba Markovića i njegovog sina Milutina ostavila bez ičega i oteretala u zatvor pisalo je da su učinili krivično delo protiv naroda i države, jer su tokom rata Nemcima isporučivali vino i rakiju i na taj način privredno ih jačali.

- Razlog je bio isključivo ideološke i političke prirode, bilo je tu zavisti, zlobe i zavade. Montirano je devet meseci da se pronađu lažni svedoci, da bi se dokopali naše imovine. Upravo ti lažni svedoci su posle bili i ostali ljudi koji su se domogli celokupne naše imovine pod jednom optužbom da smo sarađivali s okupatorom - tvrdi unuk Branislav.

Kad mu je izrečena presuda u Okružnom sudu u Kruševcu, Dragoljub Marković je odgovorio: "Pozvano je 280 svedoka, a nijednog niste izveli da svedoči. Gospodo, činite zločin! Vi ne znate šta radite."

Presudom Okružnog suda Dragoljub Marković dobio je osam godina strogog zatvora s prinudnim radom, a njegov sin Milutin, Branislavov otac, tri godine. Mežutim, na žalbu sud Milutinu povećava kaznu na pet godina, a Dragoljubu na čak petnaest godina.

Dragoljuba puštaju iz zatvora 1953. godine da bi "izlečio" 160 vagona vina koja su iz Italije i Nemačke vraćena kao sirće. To je bila prva isporuka srpskog vina u komunističkoj Jugoslaviji.

Devet godina kasnije, zbog posledica albanske golgote, Dragoljubu Markoviću amputirana je desna šaka, pa je usledio i otkaz iz "Vinara" Kraljevo. Po povratku u Šljivovo, u potpunu nemaštinu, Dragoljub na intervenciju akademika Koste Todorovića, ratnog druga, povremeno dobija socijalnu pomoć od opštine Aleksandrovac.

Dva meseca pred smrt, Dragoljub Marković pripremio je sve ono što je potrebno za upokoljenje: mrtvački sanduk, sveće, uz amanet unucima da ga sahrane kao domaćina na seoskom groblju na Božić, kada je i rođen. I kao da je znao, umro je 6. januara 1970. godine.

Tek kasnije se saznalo da porodica Marković nije isporučila 1941. i 1943. godine vino i rakiju.

- Nemci su nam u međuvremenu oduzeli 518.000 litara vina, 178.000 litara ljute rakije i 35.000 litara vinjaka i to nam nikada nije plaćeno. Mi ćemo zbog toga pokrenuti tužbu protiv Nemačke - kaže Branislav.

Pre desetak godina je opština donela odluku da naslednici Dragoljuba Markovića mogu da koriste kuću, sve dok se ne donese Zakon o restituciji, od kojeg Branislav ne očekuje ništa. Imovina im još nije vraćena.

- To potvrđuje činjenicu da zločin bez kazne se ponavlja, a lažni svedoci i kornisnici imovine koja je 95 odsto u parlogu ostaju potpuno zaštićeni - navodi unuk Branislav.

Kao dokaz da je baš njegov deda tvorac vinjaka,  Marković navodi knjigu u kojoj su svi ekskluzivni restorani i hoteli Beograda, Sarajeva, Barselone, Beča, kao i ceo diplomatski establišment Kraljevine Jugoslavije, koji su se snabdevali upravo iz vinskog podruma Dragoljuba Markovića.

Komunističke vlasti su 1948. godine oslobodile Milutina Markovića jer im je bio potreban kao stručnjak, odnosno da bi formirao trgovinu grada Kruševca.

(Telegraf.rs)