MOŠTI SU IM NA SAMO 3 SATA OD BEOGRADA, a pre 2.000 godina su se poklonili tek rođenom Isusu Hristu (FOTO)

Zovu ih Tri mudraca, Tri cara ili Tri kralja, iako jevanđelista Matej ne pominje njihov tačan broj, te je on stoga deo crkvenog predanja. Ono kaže i da su njihove mošti iz Carigrada prenesene u Milano, pa sredinom 12. veka u Keln, gde se i danas nalaze. Toliko su važne te mošti da je čuvena Kelnska katedrala samo zbog njih i ćivota u kome se nalaze i sagrađena

Legenda kaže da su se mošti Tri mudraca - grupe istaknutih stranaca koja je sa Istoka doputovala u Vitlejem samo sa ciljem da pozdravi dolazak na svet Isusa Hrista, donoseći mu darove u vidu zlata, tamjana i smirne - prvobitno nalazile u Carigradu.

Preporučujemo

Volovskim kolima ih je zatim 314. godine u svoj grad doneo milanski biskup Evstorgije I, uz dozvolu cara Konstantina. Osam i kusur vekova kasnije, iz Milana ih je u Keln preneo sveti rimski car Fridrih Barbarosa, predavši ih u ruke kelnskom nadbiskupu Rajnaldu od Dasela.

Od tada, a pričamo o 1164. godini, Tri mudraca - ili Tri kralja, ili Tri cara, kako se sve nazivaju - neprestano privlače hodočasnike i vernike u ovaj grad na Rajni, na oko tri sata leta od Beograda.

Već za vreme Rajnaldovog naslednika Filipa počelo se s izradom ćivota za njihove mošti, koji je dobrim delom rad čuvenog srednjovekovnog zlatara Nikole iz Verduna.

Ćivot je oko 110 centimetara širok, 153 centimetra visok i 220 centimetara dugačak. Dizajniran je u obliku bazilike, tako da dva sarkofaga stoje jedan pored drugoga sa trećim koji počiva na ivicama njihovih poklopaca. No, krajevi su u potpunosti prekriveni, tako da se ne vidi nikakav prostor između sarkofaga.

Osnovna struktura je od drveta, prekrivena slojevima zlata i srebra koji su dekorisani filigranom, emajlom i s preko hiljadu dragulja i perli. Među njima ima i kameja i gema, od kojih su neki iz prethrišćanskog perioda.

Celokupna površina ćivota je prekrivena složenom dekoracijom. Postoje 74 reljefne figure od pozlaćenog srebra, ne računajući manje dodatne figurice u pozadini. Na stranama, slike proroka nalaze se u donjem delu, dok se slike apostola i jevanđelista nalaze u gornjem.

Na jednom kraju su slike Poklonjenja mudraca, ustoličene Bogorodice sa malim Isusom, Krštenje Hristovo i, iznad toga, ustoličeni Hrist tokom Sudnjeg dana. Na drugom kraju su sene koje prikazuju Stradanje Hristovo: bičevanje i raspeće sa vaskrslim Hristom iznad. Na tom kraju je takođe i bista Rajndolda od Dasela.

1199. godine nemački kralj Oton IV daruje kelnskoj crkvi tri zlatne krunice za tri cara, a one su zbog značaja moštiju za razvoj i slavu Kelna i dan-danas na njegovom grbu.

1248. godine kreće izgradnja Kelnske katedrale kako bi ćivot dobio dom dostojan moštiju koje se u njemu nalaze. Gradnja je prekinuta 1473. godine, a radovi su obnovljeni tek u 19. veku, tako da je Nemcima trebalo 632 godine da u potpunosti završe ovu građevinu.

Danas je to najveća gotska bogomolja u Evropi, remek-delo svetske i evropske arhitekture, najposećenija nemačka znamenitost koju dnevno poseti u proseku 20.000 ljudi.

Jedna je od najviših na svetu, sa svojih 157 metara. Dva tornja joj daju najveću površinu fasade od svih crkava na svetu, dok hor crkve ima odnos visine i širine 3:6:1, što je više od bilo koje druge srednjovekovne sakralne građevine.

20. jula 1864. godine ćivot je otvoren i u njemu su pronađene kosti, ali i novčići pomenutog kelnskog nadbiskupa Filipa.

Svedok je kasnije opisao da su bile u pitanju kosti tri čoveka koje su prisutni stručnjaci uspeli da spoje u skoro kompletne skelete: tako su dobili jednog mladića, jednog zrelog muškarca i jednog u poznijim godinama.

Kosti su zatim umotane u belu svilu i vraćene u ćivot.

Tamo gde i trebaju da budu.

(O. Š.)