Nemci su tokom Aprilskog rata protiv Kraljevine Jugoslavije pretrpeli tako male gubitke, da je to sramota (FOTO)

Bombardovanje Beograda 6. aprila 1941. godine. Foto-montaža: Wikimedia/Public domain

Osovinski napad na Kraljevinu Jugoslaviju u zoru 6. aprila 1941. godine otpočela je nemačka 2. armija, uz pomoć elemenata 12. armije kao i jedne oklopne grupe i nekoliko samostalnih oklopnih korpusa, sve praćeno snažnom podrškom Luftvafea iz vazduha.

Preporučujemo

Ukupno je tokom čitave operacije bilo angažovano 19 divizija Vermahta među kojima je bilo pet oklopnih, dve motorizovane pešadijske i dve brdske. Nemačke snage su uključivale i tri odlično opremljena samostalna motorizovana pešadijska puka i preko 750 aviona.

Italijani su na jugoslovensko ratište tokom Aprilskog rata poslali 22 divizije i zlokobnih 666 aviona. Mađari su 12. aprila (nakon što je "Nezavisna Država Hrvatska" proglasila secesiju čime je Jugoslavija navodno prestala da postoji pa Mađare više nije obavezivao pakt "trajnom miru i večnom prijateljstvu" sa Jugoslavijom potpisan tačno četiri meseca ranije) ušli u rat sa svojom 3. armijom i uz vazdušnu podršku preko 500 aviona.

Jasno je da je Kraljevina Jugoslavija bila osuđena na propast, ali da li sve moralo odigrati onako kako se odigralo?

Znamo, imali smo vojsku krcatu petokolonašima, a državu nam je mahom (uz nekoliko časnih izuzetaka) vodila izdajnička klika sastavljena od stranih agenata koji su izvršili državni udar 27. marta te samoživih foteljaša lišenih bilo kakve predstave o opštem interesu i vođenih isključivo svojim ličnim.

Tovarna stanica u gradiću Menihkirhenu na kojoj je bio stacioniran Firerov specijalni voz tokom invazije na Jugoslaviju aprila 1941. godine. Foto: Wikipedia/Ufoao

Ali, opet, svejedno!

Kako god da gledate na stvari, neshvatljivo je da nakon 12 dana ratnih dejstava nemački gubici budu toliko mizerni da se čoveku smuči. 558 pripadnika nemačkih oružanih snaga je izbačeno iz stroja; od tog broja život je izgubio svega 151 vojnik, dok su 392 ranjeno a petnaest izgubljeno u akciji.

Da ponovimo: 151 poginuli nemački vojnik tokom čitave invazije na Jugoslaviju.

Čak i ta zastrašujuće mala brojka može da bude još strašnija ako se uzme u obzir da smo oborili 60 aviona Luftvafea, što je života koštalo 70 avijatičara. Dakle, broj žrtava nemačke kopnene vojske se zaustavio na broju 81. Osamdeset jedan vojnik je pao od metka! Neverovatno!

Trupe Vermahta u današnjoj Ulici kralja Milana nakon Aprilskog rata i bombardovanja Beograda. Foto: Wikimedia/Public domain

Da stvar bude još gora (ako je to uopšte moguće), jedini nemački oficir koji je nastradao bio je pripadnik 41. oklopnog korpusa a poginuo je od ruke civila tokom nastupanja ka Beogradu. Mađarski, a posebno italijanski gubici su bili veći (Musolini je imao 3.324 mrtva i ranjena), ali nas nisu porazili ni Italijani ni Mađari da bi te brojke igrale ulogu.

Pritom, nažalost, ovo nije kraj. Naši gubici su bili oko 5.000 vojnika, uz 300.000 koje su Nemci zarobili (postoji sporenje oko tačnog broja jer su Hrvati, Nemci i Mađari koje su jugoslovenske vlasti regrutovale, odmah pušteni; drugim rečima, brojka zaboravljenih je verovatno oko 250.000). Italijanima se predalo još oko 30.000.

Sve u svemu, sa tom našom državom nešto temeljno nije bilo u redu. U osnovi je bilo nešto trulo i to nešto se manifestovalo u svim društvenim i državnim sferama. To je jedino objašnjenje tako hitrog kolapsa.

(K. H.)