Tito, Trocki, Staljin, Frojd i Hitler mogli su se naći zajedno za istim stolom: Svi su u jednom momentu bili bukvalno komšije

Beč je vekovima bio jedan od najvažnijih svetkih gradova. U srednjem veku bio je rani centar zapadnog hrišćanstva i postao glavni grad moćnog Svetog rimskog carstva sredinom 15. veka.

Beč je bio i čvrsta brana evropske civilizacije od Otomanske imperije u 16. i 17. veku.

Preporučujemo

Habzburški carevi vladali su gradom od tog doba pa sve do 1918. godine, kada se raspalo Austro-ugarsko carstvo.

Naravno, Beč je oduvek bio centar kulture i lepih umetnosti.

Uvek je bio centar svetskih zbivanja, ali neposredno pred Prvi svetski rat Beč je bio i grad u kojem su živeli najuticajniji ljudi 20. veka i svi su u njemu živeli u isto vreme.

Sigmund Frojd, čija učenja su dovela do mnogih otkrića i teorija koje su pronikle u tajne ljudskog uma, bio je austro-ugarsko dete. Rođen je na teritoriji današnje Češke, ali je veći deo svog života proveo u Beču, sve do 1938. godine kada ga je napustio zbog rastućeg nacizma.

Kada govorimo o Nacistima, i sam vođa Adolf Hitler pet godina je proveo u Beču. On je, inače, rođen u Austrijskoj provinciji, a preseljenje u Beč za njega je bio pravi šok.

Foto: Wikipedia, AP/Tanjug

Od početka je bio okružen ljudima koji su govorili samo nemačkim jezikom i koji su sa njim delili germansku kulturu i odmah se osetio kao autsajder u kosmopolitskoj prestonici.

U to vreme gradonačelnik Beča bio je Karl Luger, veliki antisemita i populista čije se delovanje ponekad vidi kao model Hitlerovog nacizma.

Hitler je mnoge od svojih antisemitskih uverenja pokupio iz tekstova, govora i uticaja Lugera i ljudi sličnih njemu.

U Beču je propao i Hitlerov san da postane slavni slikar, jer je odbijen na Akademiji lepih umetnosti, na čijem čelu se nalazilo i nekoliko Jevreja.

Upravo ove Jevreje sa Univerziteta Hitler je krivio do poslednjeg dana svog života zbog uništenih snova i kritikovao je Beč i druge velike gradove zbog njihove "metropolitske atmosfere". To "metropolitski" bila je, zapravo, kodirana reč za "strano".

Foto: Wikipedia/Schaengel89~commonswiki

I dok je Hitler pokušavao da postane slikar i učio da mrzi, nedaleko od njegove adrese živeo je drugi fanatik. To je bio Lev Davidovič Bronštajn, poznatiji kao Lav Trocki, revolucionar jevrejskog porekla koji je bio proteran iz Ruskog carstva.

Dok je u Beču pisao novinske članke, političke pamflete i održavao sastanke u cilju koordinacije drugih proganika i rušenja carstva. Kasnije je postao jedan od vođa Boljševičke revolucije i na čelu Crvene armije tokom Ruskog građanskog rata i na kraju žrtva Josifa Staljina, jer je 1929. godine proteran iz SSSR.

Trocki je 1913. godine sedeo za stolom jednog popularnog bečkog kafea čekajući posetioca. A to je bio Grk Stavros Papadopulos, koji je dolazio sa sastanka s liderom Boljševika, Vladimirom Lenjinom.

Kada je Papadopulos ušao u kafe, Trocki je prepoznao njegov seljački izgled i siromašnu odeću. Zapravo, to je bio Josif Staljin lično, prerušen u Grka sa lažnim pasošem.

Staljin je u Beču ostajao samo u kratkim periodima, ali je za to vreme napisao i svoj traktat "Marksizam i nacionalno pitanje" u kojem je razmatrao kako nacionalni identitet može da opstane u jednom internacionalnom projektu kao što je komunizam.

Ovaj traktat Lenjin i drugi uticajni Boljševici su pozitivno ocenili i time otvorili put Staljinu u redove vodećih ljudi partije.

Foto: Profimedia/AFP

Još jedan budući lider živeo je nedaleko od Staljina. To je bio Tito. On je u Beču proveo oko godinu dana, između 1912. i 1913.

Tito je bio više socijalista, koji je tražio rešenje za poboljšanje uslova u fabrici automobila gde je radio. Sve do 1921. godine on nije postao član Komunističke partije.

Tokom Drugog svetskog rata uspešno je vodio narodnooslobodilački pokret protiv nacista preusmeravajući stotine hiljada trupa sa ruskog i zapadnog fronta.

Nakon rata odbio je Staljinove zahteve i postao meta njegovih egzekutora. Kasnih četrdesetih godina javno mu je poručio: "Prestani da šalješ ljude da me ubiju. Već smo zarobili petoricu, jednog od njih sa bombom, a drugog sa puškom. Ako ne prestaneš da šalješ ubice, ja ću poslati jednog u Moskvu i neću morati da šaljem drugog".

Bilo je neverovatno, ali Staljin je prekinuo da šalje atentatore.

Osim Staljinovog susreta sa Trockim, niko ne može sa sigurnošću da kaže da li se još neko od ovih ljudi susretao ili je međusobno komunicirao tokom boravka u Beču. Ipak, s obzirom na to koliko su blizu živeli, tako nešto nije bilo nemoguće.

Takva ideja oživela je u knjigama o "alternativnoj istoriji", a jedna od njih ponela je i naslov "Doktor Frojd će vas posetiti sada, gospodine Hitler" iz 2007. godine.

(Telegraf.rs/Thevintagenews.com)