Mileševska čuda: Veruje se da molitve pročitane nad rukom Svetog Save imaju posebnu moć

Na šest kilometara od Prijepolja, na reci Mileševci, nalazi se srpski srednjovekovni manastir Mileševa, podignut u 13. veku.

Ktitor manastira bio je kralj Stefan Vladislav, koji je tu i sahranjen.

Freske Mileševe ubrajaju se u najlepša ostvarenja 13. veka, a među njima prednjači “Beli anđeo” kojeg su oslikali nepoznati autori iz Grčke. Tri veka pošto je freska nastala preko nje je naslikana druga freska; “Beli anđeo” je otkriven tek u 20. veku kada je crkva restaurirana, a freska koja se nalazila preko “Belog anđela” uklonjena.

U hijerarhiji srpskih manastira Mileševa je zauzimala drugo mesto, odmah posle Studenice.

Svetinja je više puta paljena i napuštana. Najvažnija obnova izvedena je između 1863. i 1865. godine, i to trudom građana Prijepolja.

Vernici često znaju da kažu da ono što je iz Mileševe odneto u ovu svetinju mora biti i vraćeno. Tako su, prema istorijskim izvorima, iz priprate manastira odnete mošti Svetog Save - Turci su ih odneli i spalili na Vračaru.

Leva ruka svetitelja, jedna od najvećih relikvija Srpske pravoslavne crkve, spasena je i vraćena u Mileševu, a prošle godine preneta je iz starog drvenog kivota u novi. Ruka se čuva u oltaru manastira i iznosi na poklonjenje vernicima.

Mnogi od njih svedoče da su molitvama nad rukom Svetog Save bili isceljeni, a ponajviše bračni parovi koji dugo nisu mogli da dobiju potomstvo.

U riznici manastira Mileševa čuva se i arhiepiskopsko žezlo Svetog Save, jedini sačuvan njegov lični predmet. Napravljeno je od pozlaćenog srebra, optočeno poludragim kamenjem, a u glavi žezla nalazi se gorski kristal. Jedno vreme žezlo Sveto Save nalazilo se u manastiru Svete Trojice u Pljevljima, da bi potom bilo vraćeno u Mileševu.

(Telegraf.rs)