Baka Milka zakoračila u drugo stoleće: Najviše voli meso i keks, ali i da popije po čašu piva

Foto: Pixabay.com

Jedan od najstarijih stanovnika opštine Sokolac Milka Kejić rođena je, prema tvrdnji rodbine, 1919. godine. Ona živi u selu Preljubovići i o njoj brine ćerka (67) Milana Ponjarac.

Preporučujemo

Milana ističe da je, prema tvrdnji majčine sestre Milice Bratić, njena majka rođena 1919. a ne 1923. godine, kako je upisano u ličnoj karti, jer se u stara vremena rođenje dece iz udaljenih sela prijavljivalo matičaru sa velikim zakašnjenjem.

U to doba, priseća se Milana priče starijih, često se dešavalo da je po dvoje dece iz iste porodice uvođeno u matične knjige sa istom godinom rođenja.

Starica Milka, koja je zakoračila u drugo stoleće, teže komunicira sa nepoznatim gostima, pa je priča o njenom životu dopunjena sećanjima ćerke Milane, koja već 19 godina živi sa njom.

Milka je rođena u porodici Babić u sokolačkom selu Vrutci udaljenom od današnjeg administrativnog centra opštine Sokolac oko 16 kilometara. Udajom za Slavka Kejića u selo Preljuboviće, Milka je rodila petoro dece, od kojih su pored ćerke Milane, danas živi sin u Nemačkoj i ćerka u Modriči.

Kada je nakon smrti oca Slavka, Milana odlučila da se vrati i sačuva imanje roditelja, njena majka Milka je bila dobrog zdravlja i radila je sve seoske poslove, ali već tri godine starica je nepokretna, mada se ne žali ni na kakve bolove i ne koristi nikakve lekove.

- Život moje majke je bio težak, jer je u naše selo Preljubovići kasno dovedena struja i izgrađen vodovod, a morala je pomagati ocu, koji je imao radnike na paljenju krečane, pri izradi kreča od kamena - kaže Milana.

To je bio težački posao od koga su kuću kućili i hranili porodicu, u prvoj deceniji zajedničkog života bez struje, vode i dobrog puta.

- Moja majka iako uskoro navršava 101 godinu dobro čuje, jede sve vrste hrane, a posebno voli meso, keks i grickalice, ali i po čašu piva iz frižidera, koja joj bolje odgovara od bilo kakvog soka - ispričala je ćerka Milana za Srnu.

Ona kaže da je njena majka ostala bez oka nakon što je povredila krava, ali se oporavila i nakon toga plela vunene čarape, sve do pre par godina kada je mrena počela da se navlači na drugo oko.

Milana danas i pored toga što neguje staru majku, uzgaja pet muznih krava, prodaje mleko, čuva stado ovaca, brine o pčelinjaku, proizvodi sve vrste mlečnih proizvoda, dočekuje i ispraća svoje troje dece i njihove porodice.

- Ustajem rano, "otkidam" od svakog dana pomalo i tako postižem sve, radim poslove po kući i na imanju i svaki put kad uđem u kuću razgovor sa majkom mi predstavlja olakšanje, jer u našem nekada mnogoljudnom selu žive četiri meštana, mnogo manje nego što je ranije u našoj kući bilo čeljadi - navodi Milana.

Za sada joj, kao vrednoj domaćici i uspešnom poljoprivredniku, veliki problem predstavlja loš makadamski put dužine tri kilometra od prvog asvaltnog, kojim dolazi auto za otkup mleka, od koga danas najveći broj seoskih porodica na Romaniji živi.

Volela bi, kaže, kada bi se odgovorni setili da poprave ovu deonicu prema njenom selu, jer bi tako deca malobrojnih mešatana u Preljubovićima češće dolazila i pomagali održavanju imanja.

(Telegraf.rs/Srna)